Don't dream your life, live your dream!

‘Doe wat je gelukkig maakt’ ‘Maak je dromen werkelijkheid’.

Iedereen heeft weleens zoiets gezegd. Maar waarom heb ik dan het gevoel dat je op een zekere leeftijd deze dromen niet meer werkelijkheid mag maken. Van je droom werkelijkheid maken naar terug naar het dromen gaan. Slaat natuurlijk nergens op zou je denken..! ‘Nou jah zeg..wie zou nou zoiets zeggen??!!’ Waarschijnlijk ben jezelf diegene die dat zou zeggen.

Wat ik graag wil in mijn leven is: ‘Reizen totdat m’n backpack versleten is. Reizen todat ik elk land heb ingekleurd op mijn kaart. Reizen totdat ik er bij neerval.’ Dit betekent dat ik dit misschien wil doen totdat ik 35 jaar ben. Totdat ik 67 ben en met pensioen kan gaan.
‘Jah, die is gek’ zeggen jullie. Dat kan niet. Want wanneer ga je dan een serieus leven leiden.
Wacht even hoor..
Jullie zeiden in het begin: ‘doe wat je gelukkig maakt’ en ‘maak je dromen werkelijkheid’. Maar nu vertellen jullie me dat ik, als ik 35 ben, dat ik eigenlijk te oud ben voor dit. Dat ik een ‘standaard’ leven moet gaan leiden.
Dus wat jullie dan eigenlijk zeggen is dat ik; van mijn droom werkelijkheid maken maar naar een paar jaar m’n droom te hebben geleefd, weer terug moet gaan naar het dromen ervan?
Okay..

Nee, sorry, dat gaat ‘em niet worden mensen. Ik kan het mezelf niet aandoen om op m’n 28ste al te beginnen aan een diepongelukkig leven tot m’n dood aan toe. Ik wil gelukkig zijn, ik wil doen wat ik zelf wil en niet wat andere mensen willen en denken wat ik zou moeten doen. Ik vertel jullie ook niet met diepe afkeuring op m’n gezicht dat het niet normaal is wat jullie doen. Dus doe dat alstublieft ook niet bij mij.
Ik ben zat van alle vragen: ‘Wanneer ga je je eens settelen, wat zijn je ambities, wanneer ga je eens een serieus leven leiden.
Om voor eens en altijd af te rekenen met die vragen. Om jullie vragen te beantwoorden..
Dit is een serieus leven. Wat denken jullie dat ik hier doe? Elke dag een beetje te chillen op het strand ofzo? Ik moet ook gewoon werken om mijn leven te kunnen te bekostigen, net als jullie. Alleen ik doe het op de manier dat ik niet aan hypotheken, leningen etc. vast zit.
Wanneer ik me settel? Elke keer als ik in een ander land, andere stad aankom settel ik me daar neder. En deze is het ergst, deze is als een mes die me in het hart steekt. Wat zijn je ambities? Hoe bedoel je, wat zijn m’n ambities? DIT is mijn ambitie, en als je dat geen ambitie vindt dan kan ik je vandaag, morgen en de rest van je leven helaas niet helpen.;-)

‘Frustraties Annie?’ Zou je zeggen hé..!;-) Maar kom maar op met alle reactie dat ik gezien wordt als een dromer. Maar zoals de tattoo van mij hunk zegt: ‘Don’t dream your life, live your dream’. (Reis ik de hele wereld af in de hoop dat ik mijn droom hunk tegenkom..woont hij potverdorie gewoon 4 of 5 huizen verderop..!;-))

Goed..dit blog heeft mij al zo’n 24 uur gekost van mijn kostbare tijd in Australie. Zo’n 15 A4tjes zijn volgetypt en 2 zijn er van overgebleven..want ik wist het niet helemaal goed onder woorden te brengen. Óf het was te lang, of het was nog langer, of ik vond het niet pakkend genoeg, of ik zat niet meer in ‘the flow’. Maar goed, ik wou jullie dit vertellen..maar ook wat mijn plannen zijn voor de aankomende maanden.

Om nog snel even een andere vraag te beantwoorden die minder frustrerend is;-):
‘Wanneer kom je thuis?’ Ik zou dolgraag het antwoord hier op willen geven, als ik het antwoord zelf ook wist.

Goed..mijn ‘plannen’..voor zover ik plannen heb:
A.s. maandag is mijn visum verlopen dus moet ik het land verlaten. Ik vlieg dan naar Hong Kong waar ik vervolgens 6 dagen blijf. Daarna vlieg ik naar de Filipijnen om daar vervolgens een maand rond te reizen. En dat is mijn plan..verder weet ik nog niet precies waar en wanneer ik naar toe ga.

Het is natuurlijk een poos geleden dat ik m’n laatste blog geschreven heb en loop dus ook 9 maand achter. In die tussentijd is er niet zoveel gebeurd, om eerlijk te zijn.
Ik ben gaan wonen in het hartje van Melbourne. De gaafste stad van Australie!!! En ben gaan werken als een deur aan deur verkoper. (geen aanrader)
Ik heb oud en nieuw gevierd in Sydney..OMG..! 24 Miljoen dollar ging de lucht in en zo zag het er ook uit..WAUW..!
Ik heb een nieuwjaarsduik genomen op/bij/in Bondi Beach als een dappere held..! Het water was ook niet warmer dan 25 graden..gatse..!-p
Op nieuwjaarsavond ben ik in m’n kont gebeten door een spin terwijl ik in de bosjes plaste. Willen we dit verhaal horen. Klinkt wel interessant hé;-)

Goed, dus wij waren in Sydney met een paar vrienden.
Wij werkten allemaal voor hetzelfde bedrijf en gingen dus van Melbourne naar Sydney (zo’n 1000km) om Oud&Nieuw te vieren. We gingen met een busje heen wat ook gelijk ons bed was. Met z’n 3en stapten we in en de rest wachtte op ons in Sydney. Goed..omdat Sydney een redelijk dure stad is gingen we illegaal kamperen. Nou daar komt het verhaal..het is niet het meeste charmante verhaal..tis natuurlijk ook maar net hoe ik het zelf schrijf..maar ik ben jullie een verhaal schuldig omdat ik zolang niets op m’n blog heb geschreven. En na al dat serieuze van wat hier boven is geschreven is het ook wel eens tijd om te grinniken.
Dus...
Ik wou de volle ervaring van het illegale kamperen weer ervaren dus ik dacht..er is hier geen toilet. Dus dat wordt in de bossie piessen. Dus ik hurk mij neder in de bosjes, vervolgens plas ik over m’n slippers, trek ik m’n broek op, voel dat ik wordt gebeten door iets, vervolgens zie ik een grote spin in m’n lingerie. (volgens het internet mag ik het een grote spin noemen want deze had een doorsnee van..ik zou zeggen..een 10-15mm) Ik loop snel naar ons huisje toe:
Annie: ‘ Doug, I need to go to hospital..NOW..!’
Doug: ‘ What did you do this time?’
Annie: ‘ Uhhh..I got bitten by a spider!’
Doug: ‘ Where?’
Annie: ‘ Uhhh..in my ass!’
Doug: ‘ Show me the bite’
Annie: ‘ No you can’t have a look at my bum’
Doug: ‘ Well..you’ll be fine’
Annie: ‘ Doug..this is Sydney. They’ve got the most dangerous spiders here. We’re not in England or Holland.’
Doug: ‘ Okay, maybe we should go’
Gelukkig bleek, nadat we het ziekenhuis hadden bezocht, er niets aan de hand te zijn. Ow, en achteraf bleek dat er een toilet was..zo’n 15 meter vanaf ons ‘huisje’..haha

In ieder geval..nadat alle gekkigheden in Sydney waren afgelopen zijn we terug gegaan naar Melbourne. Toen ben ik met een vriendin van Melbourne naar Perth gereisd wat zo’n 3500 kilometer was.
In Perth heb ik mij gevestigd en woon met zo’n 7 mensen in 1 huis, wat altijd veel plezier oplevert.

Zoals ik jullie al eerder vertelde heb ik nog 4 dagen te gaan..en die dagen zijn ingepland met afscheid nemen van mensen en tassen inpakken, kamer schoonmaken etc.
Als het aan mij lag had ik nog langer in Australie kunnen blijven, maar helaas zet de regering, net als in Nederland..de hard werkende en goed geintegreerde mensen het land uit en de boefjes houden ze..;-) Maar goed, dat is een ander verhaal. Aan al het goede komt een eind, zo dus ook aan mijn Australie avontuur.
Na 2 jaar hier te hebben geleefd, gewerkt, rond gereisd is het tijd om door te gaan. Er zijn nog zoveel landen te bezichtigen, dat ik hier niet eeuwig kan rond blijven hangen.

De 2 beste jaren van mijn leven tot nu toe. Als ik aan Australie denk..denk ik aan:

Mijn 2de thuis:
Het land waar je uren kunt blijven rijden zonder iets tegen te komen.
Het land van verschillende klimaten.
Het land van indrukwekkende en overweldigende natuurverschijnselen
Het land waar de zon in 1 dag meer schijnt dan in een heel jaar in Nederland.
Het land van zon, zee en strand.
Het land van spontane gastvrijheid.
Het land van de gebruinde surfers en gebruinde niet-surfers.
Het land van de kangaroo’s, koala’s, krokodillen, haaien, dodelijke kwallen, spinnen en slangen.
Het land van de oorspronkelijk bewoneres die worden vervloekt en genegeerd.
Het land van avontuur en plezier.
Het land waar ik onvergetelijke vrienden voor het leven heb gemaakt.
Het land waar ik me thuis voel.
Het land van de ‘no worries mate’ ziin.
En het land waar ik nu ‘See ya, mate’ tegen moet zeggen.

Ik weet niet zo heel goed hoe ik een sentimenteel stukje moet schrijven over mijn tijd in Australie. Maar in ieder geval..
Ik ben gevallen en ben weer opgestaan. Heb mezelf afgeklopt en ben met opgeheven hoofd verder gegaan. Ik heb veel geleerd over mezelf maar ook over andere mensen. Hoe die je soms hard kunnen laten vallen of hoe die je overeind kunnen helpen. Heb veel geleerd over het leven zelf, niet alles lijkt zoals het is of soms juist wel. Heb geleerd om het leven meer te waarderen en meer te leven. Ik heb geleerd om nooit een Aboriginal te wijzen op zijn/haar gedrag..! Dus voor toekomstige Australische reizigers..NIET doen..! Van je fouten kun je leren en kun je andere mensen er voor waarschuwen..!;-)

Ik heb genoten van dit land en wil dan ook Australie bedanken. Maar niet Australie..ook de mensen die ik hier ontmoet heb. Die mensen hebben een grote bijdrage geleverd aan mijn avontuur en ervaring.
Ook wil ik jullie bedanken..voor het lezen van de eindeloze woordenstroom die uit mijn vingertoppen kwamen. Altijd leuk om te weten dat mensen aan me denken.

Als één na laaste wil ik mijn vrienden&familie bedanken voor alle steun. Ik geloof dat het niet altijd even gemakkelijk was en is. Ik heb en ik zal jullie nooit echt gerust stellen met mijn plannen..maar desondanks steunen jullie me toch altijd. BEDANKT schatjes..!

En als laatste bedankt mijn Heer en Hemelse Vader dat Hij altijd voor mij heeft gezorgd. Het maakte Hem niet uit hoe ver ik van het pad was, ben afgedwaald of zal afdwalen. Hij was en is er altijd voor mij.

Voor de laatste keer vanuit Australie zeg ik;

Don’t worry, be happy..!


Annelies