"Don't judge a book by its cover"

‘Don’t judge a book by its cover’

De laatste keer schreef ik vanuit Australie.
Een land waar iedereen een positief beeld van heeft.
Nu..nu ben ik in Azie.

Als we de naam Azie horen dan trekken onze tenen krom.
We denken dan direct..’Azie, dat klinkt al gevaarlijk..ga ik niet heen!’
Maar ben je er ooit geweest?

We zeggen altijd dat we mensen niet mogen oordelen op hoe ze eruit zien, of wat je over ze hoort.
Zouden we dat ook niet moeten zeggen over landen.
De reputatie van Azie word onderuit gehaald door de media.
Alles wat we horen over Azie is negatief.
Ik hoop dat ik jullie kan laten inzien dat Azie het tegenovergestelde is van wat we op het nieuws zien en lezen. En misschien denk je er wel overna om op vakantie te gaan naar 1 van deze landen.


29 Juni vloog ik van Perth naar Hong Kong. Hier liet ik mij rondleiden door mijn vriendinnen uit Hong Kong die ik ontmoet had in Melbourne. Na 5 dagen in Hong Kong te zijn geweest vloog ik naar de Filipijnen. De overgang van cultuur ging geleidelijk aan. Van westers naar half om half..en toen naar het echt `ruige` Azie..
De Filipijnen..het land waar we allemaal dingen over denken wat grotendeels helemaal niet waar is.
Vooroordelen worden ze dan ook wel genoemd.;-)

De Filipijnen:
De Filipijnen is een land noord-oost gelegen van Maleisie. Met haar 7100 eilanden en haar 96 miljoen inwoners is dan ook zo’n 7 keer groter dan Nederland. Doordat de Filipijnen voor een lange tijd was bezet door de Spanjaarden is het dan ook een Katholiek land. Na de Spanjaarden kwamen natuurlijk de..ja je raad het al..de Amerikanen om de hoek kijken en namen het land over. Nadat de Amerikanen dachten genoeg sporen van hun achter te hebben gelaten zoals..MacDonalds, Burger King, StarBucks, Jollibee..besloten ze om te vertrekken. Tegenwoordig spreken veel Filipino’s goed Engels dus is het gemakkelijk om te communiceren met de locale bevolking. En integenstelling tot meeste Aziatische landen is het land democratisch..dit betekent natuurlijk niet dat het niet corrupt is.

Geld:
In de Filipijnen betaal je met Peso. 100 Peso’s staan gelijk aan ongeveer 2 Euro’s. Een busrit van 8 uur kost je P450/9Euro. Een maaltijd kost je P50-70, een pakje sigaretten kost je P60, een biertje van een liter P60.

Manila:
Aangekomen in de hoofdstad die zo’n 2 miljoen mensen telt, baan ik mij een weg naar de taxi’s. Gelijk de eerste, de beste keer wordt ik verschrikkelijk afgezet door de taxichauffeur. Maar ja, als je net uit Australie komt zetten vind je een taxi ritje van zo’n 15 Euro niet geheel duur. Achteraf had ik het voor 3 á 4 Euro kunnen doen..maar ja, van je fouten kun je leren..en hier in Azie maak je veel fouten. En je leert alleen als je een langere tijd in een land blijft want elk land heeft zijn speciaal vervoersmiddel en munteenheid.
Na nog geen minuut te hebben gereden merk ik al op, dat de overheid had kunnen bezuinigen op de belijning van de weg, want niemand die zich er ook maar iets van aantrekt.
Auto’s, bussen, vrachtwagens, motors, jeepnies, tricycles, fietsen, voetgangers..het gaat allemaal door elkaar. Maar heel apart..nooit een ongeluk. En je vraagt je toch af hoe ze dat doen, want zoveel verkeersregels wij hebben in Nederland, zo weinig hebben ze dat hier.
Dit is het land of ik moet eigenlijk zeggen continent..want hier in Vietnam kunt ze er helemaal wat van, maar daarover meer in het volgende blog. Voor nu even..dit is het land waar je nog mag toeteren, bumperkleven, rechts inhalen, door rood rijden, niet stoppen voor voetgangers, geen knipperlicht gebruiken, rijden zonder helm. Dus wat ik net zeg..het tegenovergestelde van Nederland. Gewoon simpelweg..géén verkeersregels. Wat het wel weer lastig maakt voor voetgangers om over te steken..! (Gebaseerd op ware gebeurtenissen;-))

Ik moet eerlijk zeggen..toen ik in Manila aankwam..de eerste paar dagen durfde ik niet in m’n eentje de straat op..want ook ik had mijn vooroordelen. Aan het einde m’n maand Filipijnen..eitje..!
Na een paar dagen besloot ik Manila te verlaten met 2 andere backpackers. We zijn naar het noorden gegaan waar de rijstterrassen zijn. Een klein dorpje met de naam Banaue. Deze rijstterrassen zijn zo bekend omdat ze zo’n 3000 jaar oud zijn. Vanuit Banaue zijn we naar Sagada gegaan..eveneens een klein dorpje maar ‘oh zo fijn’!! Lekker eten, lekkere koffie, heerlijk weer en mooie bezienswaardigheden. Grotten, watervallen en ‘hanging coffins’ (hangende doodskisten).
Na dit te hebben gezien ben ik in m’n eentje terug gegaan naar Manila.
Een paar dagen in Manila gebleven en toen een vlucht geboekt naar Cebu. Binnenlandse vluchten van 2 uur heb je ook voor een prikkie (lees 40 euro).

Cebu:
Manila achter mij latende, vloog ik naar Cebu City. Nu ik al een dikke week in de Filipijnen ben..dacht ik het wel een beetje te kennen. Ik wou even wat eten, maar het was al donker. Nog geen 10 stappen gezet en ik besloot om weer terug te gaan naar het hostel. Om in je eentje rond te lopen als het donker is, is geen goed idee in Cebu City heb ik wel door. Na 2 dagen besloot ik om samen met een andere backpacker naar Bohol Island te gaan. Dus zo gezegd, zo gedaan.

Bohol:
Hup, op de boot naar Bohol. Daar aangekomen sprongen we in de bus die ons naar het hostel zou brengen. Maar de bus vertrok maar niet. De meeste bussen hebben hier geen schema om aan te houden. Ze wachten net zo lang totdat de bus vol zit. Eindelijk kwamen we aan op onze bestemming. Met een backpack van 14kg op de rug, een rugzak van 3kg op de buik banen wij ons op de slippers, een weg over een ongeasfalteerde weg. Keien, modder, regen, gras, stront en koeien..het kon allemaal niet op!
De volgende dag besloten we, nadat we hadden uitgeslapen..want jah, wij moeten immers ook eens onze rust pakken..we besloten om naar de welbekende ChocolateHills te gaan. Tja, mensen zijn er weg van..wij niet. Dus na 5 minuten waren we klaar en besloten om naar s’werelds kleinste aapjes te gaan kijken.
Vanaf daar waren we van plan om weer terug te gaan naar het hostel en we moesten wachten op de bus. De bussen reden om het half uur..maar je weet alleen niet welk half uur. Dus we besloten om maar te gaan lopen totdat de bus ons zou oppikken.
In de verte hoorden we gejodel uit de luidsprekers van een Karaoke machine. Nog geen 5 minuten later stonden Yves en ik ook mee te lallen. De mensen die wij in de verte hoorden jodelen nodigden ons uit om voor een nacht bij hun te blijven. Waarom niet hé?! En zo krijg je nog eens een culturele ervaring. Na een dag en een nacht bij die mensen te hebben gewoond was het tijd voor mij om weer terug te gaan naar Cebu.

Cebu:
Terug in Cebu City besloten Scarlett en ik om samen op het eiland rond te reizen. Ik heb Scarlett, 5 minuten voordat we besloten samen te gaan reizen, ontmoet. Om 3 uur s’nachts hebben we de bus gepakt om vervolgens met Whalesharks te zwemmen. Om 6 uur stonden we klaar om in het water te springen.
Die beesten zijn gigantisch en erg indrukwekkend, maar wat oh zo jammer dat het op deze manier gebeurd. De Whalesharks komen elke dag terug omdat ze eten krijgen van de mensen en blijven de ganse dag rondhangen voor het eten. En zo kunnen mensen met de Whalesharks zwemmen. Maar begrijp me niet verkeerd..het was nog steeds een super ervaring.
Na een uur te hebben gezwommen zijn we weer in de bus gesprongen om vervolgens naar Moal Boal te gaan. Hier zouden meer mensen van het hostel in Cebu komen.
Ik kwam bij het punt aan van inchecken in het hostel..waarbij je je paspoortnummer moet geven..maar ik kon toch m’n paspoort niet vinden..!
Alles over de kop gehaald, maar geen paspoort.
Het voelt alsof de grond onder je voeten wegzakt. In 10 dagen moest ik een vlucht naar Vietnam halen maar dat wil niet zonder paspoort.
Met een brok in m’n keel en tranen in mijn ogen bel ik Diderick van de Nederlandse Ambassade..of zijn naam Diderick is geen idee..maar het klinkt wel.
‘Dit is Diderick van de Nederlandse Ambassade. Waarmee kan ik u mee van dienst zijn?’
Ik dwaal af..in iedergeval..geen paspoort. Tja, dan kun je gaan rouwen in je kamer of je kunt naar de locale politie stappen..haha..! In de Filipijnen kun je dan beter in je kamer gaan rouwen want de politie is..tja, dat was meer flirten en er achter proberen te komen of we single waren of niet, dan dat ze ons echt helpten.
Nadat hij een proces-verbaal had uitgeschreven, uitgetypt, uitgeprint..checkte Scarlett op het proces-verbaal op typfouten..opnieuw uitprinten en we konden gaan.
De mannen vertelden ons dat we eigenlijk tot maandag moesten wachten omdat het kantoor was gesloten. En officieel mochten ze het niet uitprinten, want dat moest het officiele kantoor doen..maar omdat we zo’n lol hadden met z’n allen..ach ja, zij hadden ook een printer. LoL
De volgende dag vloog ik terug naar Manila zodat ik naar de Nederlandse Ambassade kon gaan.

Manila:
Zo, dus terug in Manila voor de rest van mijn verblijf in de Filipijnen.
Nadat ik bij de ambassade was geweest kreeg ik 2 dagen later een berichtje van Scarlett. MIJN PASPOORT IS GEVONDEN..!
Blijkbaar was m’n paspoort van m’n bed afgerold en lag hij daar op de grond voor 2 dagen..zonder liefde of wat dan ook.
Een paar dagen later had ik m’n paspoort weer terug in m’n handen en laat ik hem nooit meer gaan!!
Wat kan zo’n klein rot boekje je een stress geven zeg.
10 dagen in Manila is veel..maar ik heb mij vermaakt.

Filipijnen:
30 Dagen in de Filipijnen is niet genoeg..zelfs als je je paspoort niét kwijt zou raken.
Het is heerlijk om rond te kunnen lopen zonder make-up en ongedaan haar. Niemand die het wat boeit.
Het is heerlijk om elke dag rond te kunnen lopen op slippers.
Het is heerlijk om uit te kunnen gaan in je korte broek, slippers en tshirtje..en niemand die je raar aankijkt.
Het is heerlijk om bier te drinken dat betaalbaar is.
Het is heerlijk om nog te kunnen en mogen roken in bars, pubs en restaurants.
Het is heerlijk om terug te denken aan de Filipijnen en oh wat mis ik die plek.
Zodra ik de kans heb ga ik terug en blijf ik niet 1 niet 2 maar 3 maand..zodat ik de tijd heb om rond te kijken.

Nu..? Nu zit ik in het ‘gevaarlijke’ Vietnam. Nog zo’n land waar we ons oordeel al over klaar hebben.
Maar daar over meer..de volgende keer.

Don't worry, be happy!


Annelies